Η Τιφλίδα αποτελεί για μένα, πια, κάτι παραπάνω από έναν απλό προορισμό. Είναι μια καλή φίλη που δε συναντιόμαστε συχνά, αλλά μαζί της μπορώ να χαλαρώνω, να είμαι κατά περίεργο τρόπο περισσότερο ο εαυτός μου. Στο πέμπτο μου αυτό ταξίδι στην πρωτεύουσα της Γεωργίας ήξερα ότι δεν πάω για τον κλασικό τουρισμό, ούτε για να δω τυπικά κάποια αξιοθέατα.
Πάω για να ξανανιώσω τους διαφορετικούς της ρυθμούς, να περπατήσω με αλλιώτικα βήματα, να ξεχάσω το χρόνο σε μια πόλη που με έναν δικό της τρόπο προσφέρει μια πιο μποέμ καθημερινότητα - ειδικότερα σε έναν ταξιδιώτη.
Το φθινόπωρο είναι από τις ιδανικές εποχές για να επισκεφθεί κανείς την Τιφλίδα. Τα καλοκαίρια μπορεί να προκύψουν ιδιαίτερα ζεστά και η άνοιξη ίσως απρόσμενα υγρή, έτσι, το φθινόπωρο και ειδικά ο Σεπτέμβριος, μοιάζει να ισορροπεί σωστότερα ανάμεσα στις ζεστές και τις πιο δροσερές μέρες που δεν κουράζουν, ενώ οι βροχές είναι σε φυσιολογικά επίπεδα. Σε γενικές γραμμές, ο καιρός της Τιφλίδας μοιάζει πολύ με αυτόν της Αθήνας - όπου επίσης κατά γενική ομολογία οι καλύτερες εποχές είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο.
Απολαύστε μια φωτογραφική βόλτα στην Τιφλίδα, σε γωνιές και όψεις της πόλης που δίνουν κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία της. Στο παλιό, το καινούριο και τις αντιθέσεις που ξεπροβάλλουν καθώς η ταλαιπωρημένη αυτή χώρα προσπαθεί να χαράξει τον δρόμο της για το μέλλον. Δεν θα δούμε όλα τα όμορφα αξιοθέατα της πόλης σε αυτή την ανάρτηση, τα φυλάω για το βίντεο - διαβάστε στο τέλος.
Η «γέφυρα της ειρήνης», ένα από τα πιο μοντέρνα, εντυπωσιακά, αλλά και αμφιλεγόμενα αξιοθέατα της πόλης.
Λεωφόρος Ρουσταβέλι, το κέντρο της καθημερινής ζωής της πόλης.
Άποψη της παλιάς πόλης από την εκκλησία «Μετέχι».
Οι παλιές, ιστορικές εκκλησίες στην Τιφλίδα, είναι σίγουρα κάτι που ο κάθε επισκέπτης αξίζει να ανακαλύψει.
Όμορφο συντριβάνι στην πλατεία Πούσκιν.
Τα στενά της Τιφλίδας, ιδιαίτερα πλησιάζοντας την παλιά πόλη, είναι γεμάτα όμορφα, παλιά κτήρια που εντυπωσιάζουν με τις γλυπτές διακοσμήσεις και τα μοτίβα τους, μαρτυρώντας μια παλιά αίγλη που άγγιζε την καθημερινότητα. Τα περισσότερα, όμως, είναι σήμερα δυστυχώς παρατημένα στη φθορά του χρόνου.
Οι παλιές πολυκατοικίες, ένα παράξενα ενδιαφέρον και ίσως όμορφο πρόσωπο της Τιφλίδας.
Ο ποταμός Μτκβάρι, που διατρέχει την πόλη. Οι δύο όχθες του είναι από τα πιο ωραία σημεία για βόλτα και καθημερινό περίπατο.
Μιλήσαμε για αντιθέσεις, για το παλιό και το καινούριο. Το κλασικό και το μοντέρνο. Η ταυτότητα που περνάει στο φόντο και η καινούρια που ψάχνει τα κατάλληλα ρούχα και τα ανάλογα φτιασίδια για να σταθεί τις επόμενες δεκαετίες. Μοιάζει όλα να μπορεί να τα συνδυάσει αυτή η πόλη και όλα να μπορεί να τα ενσωματώσει. Τουλάχιστον, έτσι φαίνεται. Το μέλλον θα δείξει.
