Ετοιμαστείτε για μία «βόλτα» διαφορετική από τις άλλες. Για μια μοναδική εμπειρία με φόντο την ιστορία και την πλούσια ελληνική φύση και πρωταγωνιστή, το στοιχείο που δίνει ζωή, το νερό.
Ελάτε να περπατήσουμε μαζί τον «Δρόμο του νερού», το ορειβατικό μονοπάτι που ενώνει την Καβάλα με την Παλαιά Καβάλα, ακολουθώντας την πορεία του αγωγού που μετέφερε νερό από τις παρυφές της κοντινής οροσειράς της Λεκάνης στο λόφο της Παναγίας - τη σημερινή παλαιά πόλη.
Η διαδρομή έχει συνολικό μήκος περίπου 11 χιλιόμετρα και αρχίζει από το τέρμα της οδού 13ης Σεπτεμβρίου, στην ήσυχη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου. Η μικρή ομώνυμη εκκλησία και τα γύρω σπίτια είναι, ουσιαστικά, το τέλος του ιστού της πόλης. Από το σημείο εκείνο, η 13ης Σεπτεμβρίου γίνεται πια χωματόδρομος που ανεβάζει σιγά σιγά στο βουνό.
Η περιοχή της Παλαιάς Καβάλας, ήταν γνωστή από τα πολύ παλιά χρόνια για τα νερά της, σε αντίθεση με το λόφο της Παναγίας, που ήταν άνυδρος. Η λύση να «κατέβει» νερό από τις ορεινές πηγές στο λόφο, που είχε εξελιχθεί σε στρατηγικής σημασίας φρούριο αλλά και στην πόλη που άρχισε να αναπτύσσεται ξανά τριγύρω, ήταν μονόδρομος για τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή, που ανέλαβε το έργο του υδραγωγείου. Πρέπει, εδώ, να αναφερθεί ότι το υδραγωγείο, όπως το ξέρουμε και το βλέπουμε σήμερα, είναι μεν κατασκευασμένο κατά την Οθωμανική περίοδο, αλλά σύμφωνα με νεότερες μελέτες και έρευνες, «πατάει» πάνω σε παλαιότερη κατασκευή, πιθανότατα το ρωμαϊκό υδραγωγείο της Νεάπολης (αρχαία ονομασία της Καβάλας).
Η διαδρομή μπορεί νοητά να χωριστεί σε δύο μεγάλα μέρη. Το πρώτο, ακολουθεί τον κτιστό αγωγό του νερού, κάνοντας την πορεία του ανάποδα μέχρι την «Μάνα του νερού», την κύρια πηγή που τροφοδοτούσε τον αγωγό. Στο μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του πρώτου μέρους του μονοπατιού, ο αγωγός είναι ορατός, θα περπατάτε δίπλα ή και πάνω του, ενώ σε αρκετά «ανοίγματα» των λαξευμένων λίθων, θα δείτε νερό να διατρέχει ακόμα τα αυλάκια.
Τα τοπία εναλλάσσονται καθώς η διαδρομή συνεχίζεται. Σημεία με πουρνάρια και άλλους θάμνους ή χαμηλή βλάστηση, δίνουν τη θέση τους σε μέρη ξερά, γεμάτα γυμνούς βράχους, που με τη σειρά τους οδηγούν σε περιοχές με πεύκα και πλατάνια. Παράλληλα, σύντροφος στην πεζοπορία, που ξεκουράζει όποτε χρειάζεται, θα είναι σε αρκετά σημεία η εκπληκτική θέα προς τον κάμπο, τον κόλπο της Καβάλας και τη Θάσο.
Εκτός από τα παραδοσιακά γεφύρια, το μονοπάτι περνάει και κάτω από την τεράστια γέφυρα της σύγχρονης Εγνατίας, μπλέκοντας έτσι όμορφα και το σήμερα στην ιστορική εμπειρία.
Ανηφορίζοντας από αυτή τη ρεματιά, φτάνουμε στη «Μάνα του νερού», που βρίσκεται δίπλα σε ένα περιφραγμένο κτήμα. Από εδώ, αρχίζει το δεύτερο μέρος της διαδρομής, που καταλήγει στην Παλαιά Καβάλα, περνώντας και τα από τα ονομαστά αρχαία μεταλλεία της περιοχής. Εγώ, επέλεξα να μην συνεχίσω στο δεύτερο αυτό κομμάτι και γύρισα πίσω.
Επίσης, κατά την πεζοπορία, συναντούμε ερείπια από κρήνες και ποτίστρες που εξυπηρετούσαν ζώα και οδοιπόρους, καθώς και δεξαμενές που αναλάμβαναν τον καθαρισμό του νερού στην πορεία του προς την πόλη.
Λίγο πριν τη «Μάνα του νερού», σας περιμένει το πιο εντυπωσιακό κομμάτι της διαδρομής. Κατεβαίνοντας μια ρεματιά η βλάστηση ξαφνικά πυκνώνει. Πλατάνια, φτελιές και αναρριχώμενα φυτά όπως κισσός και αγράμπελη, δημιουργούν καταπράσινες «στοές» και συνθέτουν ένα σκηνικό ονειρεμένο που μένει αξέχαστο, ενώ ο ήχος από τα νερά που τρέχουν από κάτω, ολοκληρώνει την παραμυθένια αίσθηση.
Το μονοπάτι, την οργάνωση και την ανάδειξη του οποίου υλοποιεί ο Δήμος Καβάλας σε συνεργασία με την 12η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων και πολλούς εθελοντές, είναι προσεγμένο, έχει σε πολλά σημεία σήμανση και επεξηγήσεις ώστε πάντα να ξέρετε πού βρίσκεστε και γενικά προσφέρει ασφαλή περιήγηση ακόμα και στους μη μυημένους. Θα πρέπει, όμως, αν αποφασίσετε να κάνετε τη διαδρομή, να είστε πάντα έτοιμοι για οποιαδήποτε «έκπληξη» μπορεί να συναντήσετε σε ένα άγριο φυσικό περιβάλλον. Για παράδειγμα, αν πάτε Άνοιξη ή Καλοκαίρι, θα συναντήσετε φίδια (όπως εγώ), ενώ στα σημεία με πυκνή βλάστηση, εννοείται ότι υπάρχουν πολλά περισσότερα έντομα. Δεν είναι βέβαια όλες οι εκπλήξεις «δυσάρεστες». Με λίγη τύχη, μπορεί καθώς περπατάτε να δείτε σε κάποια απέναντι πλαγιά να τρέχουν άγρια άλογα -εγώ στάθηκα τυχερός, αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα να τα φωτογραφήσω. Επίσης, πανέμορφες σαύρες, αλεπούδες και πολλές χελώνες.
Πρόκειται σίγουρα για μια ξεχωριστή εμπειρία, ειδικά για ανθρώπους σαν εμένα, που, συνηθισμένοι στις πόλεις, δεν αφηνόμαστε συχνά σε τέτοιους είδους εξερευνήσεις. Ο «Δρόμος του νερού», είναι μια όμορφη πρόκληση για τις αισθήσεις, σε μια διαδρομή που δένει μοναδικά για τον επισκέπτη την ιστορική γνώση και τον πολιτισμό με την άγρια ορεινή φύση.
Μαγιάτικη απόδραση στην Καβάλα: Ακολουθήστε μια περιήγηση στην πόλη και τα σημαντικότερα αξιοθέατά της.
Ξενάγηση στους Φιλίππους, σταυροδρόμι εποχών, δόξα ιστορίας.
*ο χάρτης του μονοπατιού στην αρχή της ανάρτησης, είναι από την ιστοσελίδα paliakavala.gr.
